Cernir ~ cèrner (« tamiser, sasser »)
Alternance è / e. Les trois verbes concernir, decernir, discernir[1] n’admettent que la conjugaison inchoative.
Gérondif
en cernent.
Participe Passé
cernit, cernida.
Présent
cèrni (e,o), cèrnes, cèrne, cernèm, cernètz, cèrnon.
Imparfait
cerniáu, cerniás, cerniá, cerniam, cerniatz, cernián.
Preterit
I
cerniguèri (e,o), cerniguères, cerniguèt, cernigueriam, cernigueriatz, cerniguèron.
II
cernèri (e,o), cernères, cernèt, cerneriam, cerneriatz, cernèron.
Futur
cernirai, cerniràs, cernirà, cernirem, cerniretz, cerniràn.
Conditionel
cerniriáu, cerniriás, cerniriá, cerniriam, cerniriatz, cernirián.
Subjonctif présent
cèrni (e,o), cèrnes, cèrne, cernem, cernetz, cèrnan.
Subjonctif-imparfait
I
cerniguèssi (e,o), cerniguèsses, cerniguèsse, cerniguessiam, cerniguessiatz, cerniguèsson.
II
cernèssi (e,o), cernèsses, cernèsse, cernessiam, cernessiatz, cernèsson.
Impératif
cèrne, cernem, cernètz. cèrnes pas, cernem pas, cernetz pas.
Chercher un autre verbe
cliquez sur un verbe dans la liste, utilisez le filtre si necessaire